Rzym : Odczyt prof. Bogusława DYBASIA

16 stycznia 2018 r.o godz. 18.30 w siedzibie PAN-u w Rzymie (vicolo Doria 2) odbędzie się odczyt prof. Bogusława DYBASIA (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)  pt. DIE JOSEPHINISCHE LANDESAUFNAHME VON GALIZIEN 1779-1783.

 

 

Streszczenie

Referat omawia wielki projekt edycji tzw. „zdjęcia józefińskiego” dla Galicji (czyli tzw. mapy Miega). „Zdjęcie józefińskie” było pierwszym przeprowadzonym na taką skalę wojskowym projektem kartograficznym, w ramach którego w latach 1763/1764-1787 wykonano wojskową mapę całej monarchii habsburskiej w bardzo dokładnej skali 1:28.800. Podjęcie tego zadania na rozkaz cesarzowej Marii Teresy wynikało z doświadczeń wojny siedmioletniej (1756-1763). Od 1765 roku prowadzenie projektu koordynował syn Marii Teresy, cesarz Józef II, stąd potoczne określenie od jego imienia. W wyniku pierwszego rozbioru polsko-litewskiej Rzeczypospolitej (1772) w granicach państwa Habsburgów znalazła się także Galicja, której mapę wykonano w latach 1779-1783. Ta z kolei część „zdjęcia józefińskiego” od nazwiska kierującego pracami oficera jest określana mianem „mapy Miega”. Projekt edycji mapy Miega (413 arkuszy mapy, 6 tomów opisów) został podjęty w 2008 roku siłami pięciu polskich placówek naukowych (Instytut Historii PAN, Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Uniwersytet Rzeszowski, Stacja Naukowa PAN w Wiedniu). Do 2020 roku ukaże się w sumie 15 tomów, zawierających faksymile map w skali 1:1 oraz edycję opisów do nich.

 

Prof. dr hab. Bogusław Stanisław DYBAŚ, rocznik 1958, polski historyk specjalizujący się w historii nowożytnej Polski, ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w 1981 roku, tamże uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w 1987 roku, broniąc pracę pt. Sejm pacyfikacyjny w 1699. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii (o specjalności historia nowożytna) uzyskał na UMK w 1998 roku na podstawie rozprawy Fortece Rzeczypospolitej: studium z dziejów budowy fortyfikacji stałych w państwie polsko-litewskim w XVII wieku. Stopień profesora nauk humanistycznych otrzymał w 2009 roku. Od 2007 roku jest dyrektorem Stacji Naukowej PAN w Wiedniu. Współautor m.in. publikacji pt.: Miscellanea źródłowe do historii kultury i sztuki Torunia (1989),Toruńska przeprawa i mosty na Wiśle (1989) i Księga cechowa złotników krakowskich 1462-1566 (2000) oraz autorem przewodnika Toruń: mini-guide en français (1998) i  monografii Na obrzeżach Rzeczypospolitej: sejmik piltyński w latach 1617-1717 (z dziejów instytucji stanowej) (2004).




Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *