Włoskie regiony różnią się rodzajami pieczywa, którego nie może zabraknąć na włoskim stole. Chleb towarzyszy niemalże każdemu posiłkowi i służy do tzw. fare la scarpetta, wytarcia talerza do czysta.
Oto rodzaje pieczywa według regionów:
-
Abruzzo – „Pane di Cappella”; Produkowany w prowincji Chieti, wyrabiany z mąki z pszenicy twardej, wody i drożdży. Każdy bochenek o wadze 500 gram musi być pieczony w długiej formie i dobrze rozgrzanym piecu. Istnieje również chleb „Polifemo” wypiekany w prowincji Teramo i jego forma może osiągnąć 3 kilogramy.
-
Basilicata – „U felattd”; chleb wypiekany w prowincji Matera tylko i wyłącznie na święto Niepokalanego Poczęcia, z mąki pszennej, drożdży z dodatkiem smalcu, oliwy, ziaren kopru włoskiego, w formie obwarzanka (koła), pieczony w drzewnym piecu. Inny typ chleba to “Panella” na bazie mąki z pszenicy twardej, drożdży; po wyrośnięciu przez minimum 6 godzin jest pieczony w piecu drzewnym.
-
Calabria – La „Pitta”; to typ focacci wyrabianej z mąki pszennej lub z pszenicy twardej lub z obydwu typów mąki. Po dodaniu drożdży do mąki wyrabiane są cienkie okrągłe placki z dziurką w środku. Mogą być smażone na patelni lub pieczone w piecu.
-
Campania – „Pane cafone”; produkowany w całym regionie (wyrabiany z mąki pszennej i drożdży) o gładkiej i okrągłej formie.
-
Emilia Romagna – „Piadina”; wyrabiana ręcznie z mąki pszennej, wody i soli. Ciasto rozwałkowuje się drewnianym wałkiem i piecze na ogniu na talerzu z terakoty.
-
Friuli Venezia Giulia – „Pan de frizze”; nazywany również chlebem zimy friulańskiej. Zrobiony z mąki pszennej, drożdży, jajek, skwarek, masła i słoniny.
-
Lazio – „Pane di Genzano”; wyrabiany z mąki pszennej, drożdży Po godzinie rośnięcia jest wkładany w duże drewniane formy, posypywany “la cruschella” (rodzaj mąki razowej), a następnie odstawiany na godzinę do wyrośnięcia oraz upieczony.
-
Lombardia – „Mantovano”; zrobiony z mąki z pszenicy twardej, drożdży i wody. Chleb ma formę podłużną i waży od 100 do 500 gram.
-
Marche – „Integrale”; produkowany w prowincji Pesaro, składający się z mąki razowej i drożdży. Natomiast „Filone casareccio”, wyrabiany jest z mąki pszennej, drożdży i soli.
-
Piemonte – „Mica”; chleb z dodatkiem soli, wyrabiany w pobliżu Turynu. Każdy bochenek musi pozostać do wyrośnięcia przez jedną noc, waży 400-500 gram.
-
Puglia – „Friselle”; produkowany na dużą skalę na terenie Lecce, wyrabiany po kilka razy z przerwami z mąki jęczmiennej, mąki z pszenicy twardej, drożdży, jęczmienia. Natomiast chleb „Altamura” produkowany jest w regionie Calabria, wyrabiany z mąki z pszenicy twardej, drożdży, slodu i soli. Po wyrośnięciu ciasto zostaje ponownie wyrobione, a następnie wlożone do pieca.
-
-
-
-
Sycylia – „Pane forte”; wyrabiany z mąki pszennej, drożdży i sezamu, to chleb którego waga nie przekracza 100 gram.
-
Toscana – „Pane toscano”; jego składniki to mąka z pszenicy twardej, woda i drożdże. Bez dodatku soli. Najbardziej znany chleb toskański pochodzi z miasta Altopascio.
-
-
Sardynia –„Chleb Carasau”; produkowany przede wszystkim w Sassari i Nuoro. Wyrabiany z mąki z pszenicy twardej i drożdży. Rozwałkowane na płasko ciasto jest wkładane do pieca, gdzie “puchnie”, po wypieczeniu zostaje podzielone i na nowo wlożone do pieca. Znane jako “pięciolinia” (carta da musica).
- Trentino Alto Adige – „Pane di segale”; chleb wyrabiany coraz rzadziej ze względu na wciąż malejące zbiory żyta. Z dodatkiem mąki pszennej, drożdży i soli.
-
Umbria – „Chleb z Terni”; wyrabiany z mąki pszennej, wody, soli i drożdży. Po wyrośnięciu zrośnięte chlebki zostają włożone do pieca, a w końcowej fazie zostają rozdzielone.
-
Veneto – „Ciabatta”; wyrabiana z mąki pszennej, wody, oliwy i drożdży.
-
Korespondencja z Toskanii, Aleksandra Seghi, autorka bloga Moja Toskania.
Tekst pochodzi z książki Aleksandry Seghi.
ALL RIGHT RESERVED