Tym, którzy już jako tako radzą sobie z językiem włoskim, lecz chcieliby „mimowolnie” utrwalić sobie struktury gramatyczne, poszerzyć słownictwo i poćwiczyć zrozumienie dialogów, zamiast żmudnych ćwiczeń polecam miłą i przyjemną, a zarazem lekką lekturę tzw. graphic novels, czyli powieści graficznych, czasami zwanych też romanzi a fumetti (powieść komiksowa).
.
Powieść graficzna to stosunkowo nowy format książki, skrzyżowanie komiksu i popularnego w latach ’80-tych fotoromanzo (historyjek opowiadanych sekwencją zdjęć i prostych dialogów). Komiksy były dotychczas uważane za „podkategorię” literatury, dedykowaną gównie dzieciom i młodzieży, a nawet w pewien sposób dyskryminowaną.
.
Tymczasem w takiej właśnie postaci: poważnej powieści dla dorosłych (nie tylko fantasy, ale i kryminału, dramatu wojennego, komedii, powieści miłosnej, itd.) dociera do szerokiej rzeszy czytelników.
.
Co ciekawe, komiks był ignorowany przez żeńską część odbiorców dopóki nie pojawiła się właśnie powieść graficzna w uproszczonej, ale bardzo komunikatywnej formie. Dzięki temu świetnie sprawdza się jako lektura w najbardziej „niewygodnych” i zatłoczonych środkach transportu, w przerwie obiadowej, na plaży, w parku na spacerze z dzieckiem, w poczekalni u lekarza, itd.
.
.
Korespondencja: Agnieszka B. Gorzkowska, źródło: WloskiCafe
