Wiersz został napisany przez polską mamę żyjącą we Włoszech, a dokładnie w okolicach Bolonii. Tak jak wielu z nas boryka się z realiami życia. Ciągle w biegu, pracuje, prowadzi dom, opiekuje się dziećmi, które oprócz włoskiej szkoły uczęszczają także do polskiej i ma niewiele chwil dla siebie.
W tych właśnie cennych chwilach często pisze wiersze, które odzwierciedlają realia życia. Pani Dalida umiejętnie i poetycko potrafi dotrzeć do każdego z nas poprzez swoją poezję. Językiem prostym i zrozumiałym porusza tematy codziennego dnia… Cudowny sposób na odstresowanie się i zrzucenie ciężaru codziennych trudów. Wiersz z pewnością dostarczy wiele refleksji, zwłaszcza teraz kiedy musimy pozostać w domu dla dobra nas wszystkich. Kiedy zaczynamy zdawać sobie sprawę , że często nasze życie jest w naszych rękach.
TEKST ORYGINALNY -D. Aouadhi
,,Nadeszła ta chwila i zatrzymał się świat
Na tę jedną chwilę.. Której zawsze brak
Na ten jeden uśmiech… jeden czuły gest
Na wytarcie łez.. Starej piosnki tekst
Zatrzymał się świat bo za szybko biegł
Już nie widział traw, nie szanował drzew
W pośpiechu, bez uczuć, bez gestów i słów
Biegał do wieczora i od rana znów
Bez bajki dla dziecka, bez kwiatka dla mam
Na dzwonek budzika, w inny wymiar…
Sam Bez słowa otuchy i ślepy na ból
Gdzie pieniądze Bogiem, gdzie mobilny król
I nastała cisza… Przebudzenia czas
Gdy docenisz siebie i dostrzeżesz nas
Gdy na chwilę przystaniesz- odnajdziesz chwilę
Utulisz matkę… Docenisz dziewczynę
Z dzieckiem porozmawiasz-nareszcie w realu
Dziadka usciskasz nie kupę metalu
Z babcią pożartujesz też bez klawiatury
W mózgu pozalepiasz niepamięci dziury
Zatrzymał się świat w obliczu trucizny
Bo ziemia – nasz świat musi leczyć blizny
Gdy morowy swąd wypływa z czeluści
I tym razem ziemia… już nam nie popuści
Zapomniały dzieci, że podorastają
Że tu gośćmi są i wciąż długi mają
Teraz przyszła chwila i nas zatrzymała
By ludzka istota wreszcie pomyślała,,
Dziękujemy bardzo pani Dalidzie za wspaniały wiersz .
Korespondencja z Emilii Romanii Aneta Malinowska, autorka stron
Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura
Piękny wiersz!!! Ale jakże prawdziwy!!! Te strofy powinni poznać wszyscy i zadumać się nad nimi i nad sobą….
Wiersz jest przepiękny!!! Ale jakże prawdziwy!!! wszyscy ludzie powinni go poznać i zastanowić się nad jego treścią i nad swoim życiem……
Bardzo ładny i prawdziwy.
Bardzo piękny wiersz ślicznie pani pisze dzìękuję bardzo pozdrawiam Jerzy Skarżyński Wejherowo
Piękne słowa i jakże prawdziwe takie jest to nasze życie pozdrawiam
Piekny.
to piękny, refleksyjny wiersz. Zadajemy sobie pytanie dokąd ten świat zmierza, dokąd my zmierzamy? Czas na przewartościowanie ….
Pazernośći pycha ludzi doprowadziła nas tu gdzie jesteśmy..Pora zmienić systemwartośći.I ten wiersz pięknie o tym mówi!
Dziękuję za wiersz do nie jednego serducha… pozdrawiam serdecznie z Elbląga.
Wiersz jest piękny, mówi pracę całą o ludziach. Czy musi stać się coś tak strasznego aby ludzie docenili to, co mają, aby siebie dostrzegli. Człowiek dzisiejszy to potwór,nie ma większych bestii od ludzi. Bo czyż to nie ludzka bestia jest winna tego nieszczęścia? Dobrze, że chociaż jednostki doceniają życie, rodziny, przyrodę. Gratuluję tej Pan.
wiersz jak dokument.
dziękuję za niego . Opamiętajmy się !!!
Nie – to Bóg nas nie karze! To szatan nagradza, za życzliwość dla niego i kult pieniądza. Wiersz powinien każdy z nas dogłębnie przeanalizować i zwracać oblicze ku Panu Bogu by skutecznie przeprosić za nasze winy.
Wiersz przemawia!!! Dobitnie!!!! Tak właśnie z nami jest, jak ta pani napisała, całą prawda o nas. To jest czas na rehabilitację i nadrabianie zaległości, chociaż te minimum. Czas pomyśleć o przemianie duchowej. Piękny wiersz, pozdrawiam.
Artystka pióra. Zalatuje przekazem naszej Noblistki Pani Olgi Tokarczuk. Super utwór.
Też uważam że piękny wiersz. I przypomniał mi się inny, podobnej treści, tyle że po angielsku.
Leisure
What is this life if, full of care,
We have no time to stand and stare!
No time to stand beneath the boughs,
And stare as long as sheep and cows.
No time to see, when woods we pass,
Where squirrels hide the nuts in grass.
No time to see, in broad daylight,
Streams full of stars, like skies at night.
No time to turn at Beauty’s glance,
And watch her feet, how they can dance.
No time to wait till her mouth can
Enrich that smile her eyes began.
A poor life this if, full of care,
We have no time to stand and stare.
Przepięknie ujęte spojrzenie na realny Świąt tylko czy nasze pokolenie potrafi wyciągnąć pozytywne wnioski z tej jakże mądrej „SUGESTII” ?!?!?!