Chciałabym nie zniknąć w zapomnieniu
o zmierzchu dnia, który mi pozostał (…)
Bardzo długa i burzliwa wędrówka pobudziła moje pióro, z którego zrodziło się natchnienie do napisania tej książki. Już od dłuższego czasu w mej podświadomości nabierała kształtu chęć wyrażenia retrospekcyjnych myśli poetyckich, które prawie zawsze rodzą się w zaadoptowanym przeze mnie języku włoskim, a pozostają często „zaniedbane” w ojczystej mowie polskiej. Nie było to łatwym zadaniem, ponieważ obydwa języki są od siebie skrajnie odległe pod prawie każdym aspektem literackim: muzykalność, rytm i struktura gramatyczna różnią się całkowicie, niektóre wyrażenia charakterystyczne dla języka włoskiego nie mają odpowiednika w mowie polskiej. Mimo wszystko nie podałam się zniechęceniu i, jak zawsze powtarzam parafrazując sławne zdanie Gabriela D’Annunzio „Memento audere semper„, aby nie zniszczyć ekspresji poetyckiej tekstów, spróbowałam przekazać w obydwu językach wszystkie efekty dźwiękowe i rytm typowy dla moich liryk. W tłumaczeniach ośmieliłam się na elastyczność i czasami jakiś specyficzny synonim, który w przekładzie na język polski stał się mniej „sztywny”, bardziej „otwarty”, pozwalając na zachowanie struktury sylabicznej bardzo zbliżonej do oryginału.
Nie przetłumaczyłam tylko samych słów, ale także ich ukryte znaczenia zrodzone w mojej twórczej podświadomości, zawarte w pauzach i w nie do końca wyrażonych odczuciach. Ten proces pozwolił mi na podzielenie się z Wami wersami uwiecznionymi na kartkach papieru. Drukując wersję polską obok włoskiej, przybliżyłam do siebie dwa tak odległe języki, stworzyłam wzbogacające się wzajemnie wyrażenia, które jak „w lustrzanym odbiciu” uzupełniają się, a nie zmieniają merytorycznego znaczenia tekstu. Sądzę, że pisarstwo jest odzwierciedleniem mej duszy: błądzi pomiędzy dwoma narodami, dwiema Ojczyznami, dwoma morzami, jest jak dwie połówki serca, które bije jednym głosem kochając i cierpiąc po polsku, i po włosku. Myślę, że ta „współpraca” zaowocowała stworzeniem specyficznego języka zrodzonego z fuzji dwóch rzeczywistości, w których dojrzewałam od lat jako kobieta i pisarka. Ten tomik zawiera przede wszystkim poezje, które nie zostały wcześniej opublikowane, ale w wielu przypadkach są już nagrodzone w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych odbywających się na terenie Włoch („Credo” i „Ostatnie pijaństwo” na Konkursie „Terra di Virgilio – Ziemia Wirgiliusza” w Mantui; „Zaklinam cię, Człowieku” 2° Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Literackim „La voce dei Poeti – Głos poetów” Verbumlandiart w Lecce; „Memento” fragment z książki „Gli espulsi dall’Eden – Wygnani z raju”, która w całości zdobyła 1° miejsce w kategorii poezji alegorycznej na Konkursie Poezji Wydanej im. Leandro Polverini w Rzymie; „Zapomnienie” doceniona na Międzynarodowym Konkursie Literackim „Inchiostro e Anima – Atrament i dusza” w Noto, na Sycylii; „Dwa mangrowce” fragment z krótkiego cyklu poetyckiego nagrodzonego Nagrodą Specjalną dla „Najlepszej Autorki pochodzenia obcego” zamieszkałej we Włoszech na Konkursie Literackim „Ossi di Seppia – Kości mątwy” w Imperii; „Sangue di Eva – Krew Ewy” z cyklu poezji niewydanych „Ka_r_masutra” odznaczonego Nagrodą Specjalną Krytyki na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Seneki w Bari).
„Rozmywają się ślady na każdej ziemi…” osiągając punkt „bez powrotu”, przestrzeń, w której nie istnieją już różnice rasowe, religijne ani językowe. Pozostają tylko głębokie refleksje dotyczące ludzkiej egzystencji, przemijania, prawdziwych wartości naszego życia, niesprawiedliwości, tak często burzliwej milości i… śmierci.
„Chciałabym nie zniknąć w zapomnieniu…” i pragnęłabym bardzo, aby ten zbiór poezji współczesnych stał się mostem pomiędzy dwiema, tak bliskimi memu migrującemu sercu Ojczyznami. Marzę, aby poruszył ukryte, głębokie emocje w sercach zarówno włoskich, jak i polskich czytelników.
Z wyrazami uczuć.
Izabella Teresa Kostka
- Pierwsza oficjalna prezentacja książki „Si dissolvono le orme su qualsiasi terra – Rozmywają się ślady na każdej ziemi” (CTL Edizioni 2017) odbędzie się w niedzielę, 18 czerwca 2017 o godz.18.00 w Sali Ridotto Teatru Cagnoni w Vigevano (Pv), ulica Co.so Vittorio Emanuele 43. Rozmawiać będzie ze mną autorka przedmowy, pisarka i koordynatorka ds kultury księgarni Feltrinelli w Vigevano: Mariateresa Bocca. Wstęp wolny! Zapraszam serdecznie.
- Tomik osiągalny na wszystkich najważniejszych platformach online: IBS, Amazon, Felitrinelli itd., do zakupu bezpośrednio od wydawcy CTL Centro Tipografico Livornese Editore, email: [email protected] lub kontaktując się z autorką pisząc na adres poczty elektronicznej: [email protected]
Sito web autorki: https://izabellateresakostkapoesie.wordpress.com/
