28. maja 2019, w białostockiej Galerii WOAK, odbył się wernisaż wystawy obrazów Marty Mężyńskiej, malarki z Mediolanu, urodzonej w r. 1981 w Białymstoku. Ostatnie miesiące to dla artystki pasmo sukcesów: nominacja do finału Arte Laguna Prize 2019, pokonkursowa wystawa w weneckim Arsenale oraz stypendium Marszałka Wojwództwa Poldlaskiego, zakończone wystawą pt. „Wrota ulicy Kilińskiego”.
Projektem artystycznym pt. „Wrota ulicy Kilińskiego”, nawiązującym do corocznych obchodów święta ulicy Kilińskiego w Białymstoku, artystka sentymentalnie uhonorowała swoje rodzinne miasto, w którym ostatnią wystawę miała w roku 2001, po ukończeniu Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu.
Koncept wystawy, na którą złożyły się dzieła, obrazujące piękno architektury w artystycznym ujęciu Marty Mężyńskiej, został doceniony przez Marszałka Województwa Podlaskiego. Malarce przyznano półroczne stypendium w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i opieki nad zabytkani na rok 2019. Specjalnie na tę wystawę, po raz pierwszy stworzyła tak wielkie formaty: dwa obrazy o wymiarach 200 cm x 200 cm, techniką akryl na płótnie. Przedstawiają fasady budynków, które otwierają i zamykają pierzeję zabytkowych budowli ulicy Kilińskiego: numer 15 – Hotel Aristo w dawnym budynku Abrama Jossem’a sprzed 1897 roku, oraz numer 8 – kamienica, w której ma swą siedzibe Galeria WOAK. Ponadto na wystawie znalazły sie rysunki poszczególnych budynków ulicy Kilińskiego, detali architektonicznych, witryn i portali; kilka z nich zakupiono już pierwszego dnia.
Wielkim tegorocznym sukcesem artystki jest znalezienie się wśród 30 finalistów, wytypowanych w 13° edycji jednego z najbardziej prestiżowych konkursów p.n. Premio Arte Laguna 18.19 (Arte Laguna Prize). Spośród ponad 8000 prac, zgłoszonych na konkurs przez artystów z calego świata, jury wybrało zaledwie 120 na ekspozycję w pokonkursowej wystawie, która miała miejsce w kwietniu b.r. w weneckim Arsenale.
Marta Mężyńska mieszka we Włoszech od 2005 roku. Po ukończeniu Akademi Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplomie pod kierunkiem prof. J.Modzelewskiego na Wydziale Malarstwa, ze specjalizacją w technikach malarstwa ściennego, artystka trafiła do Toskanii. W roku 2011 przeniosła się do Mediolanu. Tutaj mieszka z rodziną, tu maluje. Tutaj także założyła własną szkołę, gdzie prowadzi kursy artystyczne dla dzieci i dorosłych.
Dużo pracuje. We wczesnej fazie twórczości malowała pejzaże i martwe natury, eksperymentując równocześnie w takich dziedzinach sztuk plastycznych, jak scenografie i kostiumy dla teatru i filmu, dekorowanie witryn, grafika użytkową w postaci elementów corporate identity i szyldów. To ostatnie skupiło jej uwagę na architekturze, fasadach budynków, detalach zdobniczych; ukształtowało ten rodzaj malarstwa, które dzisiaj uprawia.
Wielokrotnie prezentowała swoje prace w różnych miejscach w Mediolanie, np. wystawakolektywna ”The Coffee Art Project”, wystawa osobista Garda Cafè Art w Salò oraz w Teatro Nuovo, czy Galleria ArteUtopia. Wystawiała także w galeriach we Florencji, Pietrasanta, Pizie, Rzymie, Turynie, Wenecji, Magenta, w Warszawie, i w szwajcarskim Locarno. Zdobyła wyróżnienia m.in. w Międzynarodowym Konkursie Plastycznym w Takasaki w Japonia, turyńskie Premio nella Finale di „Io Espongo”; w roku 2014 mediolańskiej ArtGallery przyznała jej wyróznienie „Artysta Miesiąca”.
Zapytana, co najbardziej lubi we Włoszech odpowiada bez wahania: słońce, kolory, a przede wszytskim włoską kawę!
Tekst: Barbara Czechmeszyńska-Skowron
Fundacja Pokolenia Pokoleniom
