W dniach od 25.01-30.01 oraz od 01.02-06.02 w Premana (prowincja Lecco), na ulicy Roma 2b, można obejrzeć wystawę Wilgi Badowskiej pt. Immersi fuori dal tempo.
Organizatorem wystawy jest Fundacja Misztal v. Blechinger, a patronat objął Konsulat Generalny RP w Mediolanie.
KONTEKST MIEJSCA
Nad okolicznymi alpejskimi wioskami, góruje imponujący masyw Monte Legnone – najwyższy
szczyt prowincji o wysokości 2610 metrów. Liczne osady położone na jego północnym zboczu
łączy kręta droga pełna spektakularnych widoków. To miejsce archaiczne. Zabytkowe, kamienne
budynki nachylone w dół zbocza, ślady dawnej działalności rolniczej i rzemieślniczej.
Połączenie pomiędzy Valvarrone i Valsassina stanowi obszar Margno i Casargo. Niesamowite,
że historia osady Margno sięga bardzo odległych czasów, aż do Epoki Brązu (XVI w. p.n.e.) To
tutaj zakrzywia się czasoprzestrzeń. Prastare miejsce, w którym mieszka pamięć. Dwa i pół
tysiąca lat temu, a być może jeszcze wcześniej, przybyli tu Celtowie. Znaleźli ludność
zorganizowaną już na tym terenie, łącząc się z nią i powoli zastępując najstarsze ludy. Potem,
pod koniec II wieku p.n.e, wkroczył tu Rzym. Wprowadził nowe porządki ale nie zdołał
zakłócić rytmu życia tutejszej ludności, nie pozbawił jej zwyczajów i tradycji. Obecność żył
syderytowych w wysokich górach pozwoliła zakwitnąć przemysłowi stalowemu. Rozwijał się on
na przestrzeni wieków dzięki bogactwu lasów i obfitości wody. Kuźnie, wielkie miechy
hutniczych pieców rozrzucone były po całym wschodnim terytorium tej krainy. Region
przebywał pod panowaniem weneckich dodżów Repubblica di Venezia i we władaniu Hiszpanii.
To wszystko pamiętają skały i drzewa. Ta pamięć unosi się w powietrzu. Oddychasz nią i niemal
natychmiast zostajesz pochłonięty, niczym wzgórza osnute mgłą.
To co stare nigdy stąd nie odeszło. Premana jest światową stolicą nożyczek ale jej mieszkańcy
wciąż prowadzą codzienne życie, czerpiąc z zasobów natury i ciężkiej pracy, z powolnych i
naturalnych rytmów, z miłości do ziemi, z doświadczeń przekazywanych przez pokolenia.
Wejdź i poczuj niepowtarzalny urok starożytnego. Przygotuj się na niezliczoną ilość schodów,
zapewne zgubisz się w labiryncie wąskich uliczek. Bystre oczy kotów będą obserwować każdy
twój krok. Miejsce wyda ci się wyludnione, czasami nawet mroczne. Kątem oka zobaczysz starą
kobietę, która niesie na plecach wiklinowy kosz. Pomiędzy kamiennymi domami znajdziesz
cień. Dojrzysz też pejzaż górskich masywów. Ten monumentalny widok sprawi, że przez chwilę
staniesz zdumiony, potem usłyszysz szum rzeki. To znak, że znalazłeś się w centrum. W miejscu
gdzie czasu nie ma, albo jest co najmniej nieistotny. Dotarłeś aż tutaj? Napawaj się ciszą.
ARTYSTKA – Wilga Badowska
Nosi imię ptaka, który przepowiada deszcz. Mówi, że wychowała się wśród jezior, że
najpiękniejszym wspomnieniem jest kajak unoszący się na wodzie, zatopiony w niekończącym
się morzu zielonych liści i grążeli, z których mama robiła jej naszyjniki. Do dziś ma sentyment
do wody i wijących się rzeczułek. Pamięta mroźne zimy, które ścinały grubym lodem tafle
jezior. Stała wówczas na skraju zamarzniętej powierzchni wody i patrzyła na uwięzione w lodzie bąbelki powietrza. Te zdawały się składać w całe światy, zbudowane z nieziemskich konstrukcji
o przejrzystych głębiach i pobłyskujących krawędziach.
Podczas wystawy, zwiedzający ją goście będą mogli spotkać się z Wilgą wirtualnie. Co powie
im artystka?
“Podziwiam to, w jaki sposób żyjecie. Wydaje mi się, że ta wystawa doskonale wpisuje się w to
miejsce, ponieważ motyw natury jest mi bardzo bliski. Tak samo jak wy kocham ją i chyba
dlatego, tak bardzo czuję Premanę. Temat jaki pojawia się na wystawie jest dla mnie ważnym
konceptem łączącym motyw natury z niczym nieskrępowaną wyobraźnią artystyczną, jaką jest
abstrakcja.”
WILGA BADOWSKA
opracowała własny artystyczny język, który nieustannie rozwija od 1986 roku. Wykorzystuje
doświadczenia pracy nad linorytem barwnym. Jej obrazy powstają w technice woskowej na
powierzchni jedwabiu i przypominają batik ale są również łączone z technikami takimi jak
pastele olejne. Wymagają nie tylko ogromnej wyobraźni i cierpliwości ale niebywałych
umiejętności manualnych. Łączą rysunek z silnym oddziaływaniem koloru. Wilga jest świetnym
rysownikiem i ilustratorem malarzem. Często i chętnie powraca do wykonywania grafik. W
dorobku Wilgi Badowskiej, oprócz ponad pięćdziesięciu wystaw indywidualnych i
kilkudziesięciu zbiorowych, znajdziemy prestiżowe nagrody i wyróżnienia. Artystka
prezentowała swą twórczość na wystawach w Bornholm (Dania), Berlin i Hamburg (Niemcy),
Elnesvogen (Norwegia) i Tokio (Japonia). Jej obrazy znajdują się w zbiorach muzealnych i
prywatnych w Polsce, Ameryce Północnej, Japonii oraz Australii. Jest stypendystką Ministra
Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej życiu i twórczości poświęcono obszerną monografię w
ramach projektu „Literacko o artystach”. Wilga Badowska jest też jedną z bohaterek
opracowania „Wybory i przemilczenia. Od szkoły sopockiej do nowej szkoły gdańskiej”
Wydawnictwa Słowo/Obraz (Gdańsk, 2001). Artystka udzielała telewizyjnych wywiadów, pisały
o niej pisma takie jak „Weranda”, czy portale branżowe – „Rynek i Sztuka”. Na temat jej
twórczości wypowiadali się wybitni krytycy sztuki – Zofia Watrak i Jerzy Kamrowski.
KONCEPCJA
Poznać i docenić miejsce, które żyje poza konsumpcyjną i powierzchowną rzeczywistością.
Zawieszone w górach pośród natury , istnieje w jej rytmie. Zanurzone w swoim świecie i
świadome jego wartości.
W lokalu, w którym zorganizowano wystawę, znajduję się stary mechanizm zegara z początku
XIX wieku. Instalacja działa i bardzo głośno zaznacza swoją obecność, wskazując na zupełnie
inny upływ czasu. Myślą przewodnią wystawy jest właśnie próba ukazania panującego tu czasu,
który istnieje w innym wymiarze. Obrazy Wilgi Badowskiej pochodzą z podobnego miejsca.
Wyróżnia je niespotykana, żmudna technika, którą można utożsamiać z rzemiosłem ale przede wszystkim ważny jest ich koncept. Artystka znana jest z zamiłowania do symboliki i tajemnicy.
Jej prace są pojemne w znaczeniach. Liczy się każdy detal. Zakorzenia go w kulturowych
symbolach. Należy się im przyglądać wnikliwie. Wówczas można doświadczyć głębokiej
świadomości uniwersalnej harmonii, która spaja zwierzęta, ptaki i rośliny w jeden organizm o
niezwykłych kształtach. Tak można poczuć tożsamość z życiem manifestującym się w różnych
formach. Spoglądając w głąb, pod podszewkę zjawisk, odnajdziemy Wilgi sprawy tajemne,
niewypowiedziane, ledwo przeczuwalne i piękne. Delikatny, eteryczny jedwab w swych
głębokich nawarstwieniach kolorystycznych, przenosi widza do bezkresnego świata pół
abstrakcji, z wyraźnymi motywami odnoszącymi się do żywiołu wody. Niezliczone postaci w
swych różnorodnych formach, tworzą pełne życia kompozycje, które można odczytywać jako
alegorie WSPÓLNOTY egzystującej w absolutnej świadomości bycia.
Kontemplacja, uważność, otwartość i pewna teatralność ekspozycji, będą towarzyszyć przez cały
czas trwania wydarzenia. Oprócz możliwości osobistego spotkania się z pracami malarskimi
polskiej artystki, zwiedzający wystawę goście, będą uczestniczyć w swoistym Performance,
który podlegać będzie starannej dokumentacji.
Więcej informacji tutaj.
