Zgodnie z kalendarzem księżycowym 22 stycznia rozpoczął się Nowy Rok, który jest świętowany w Chinach i Azji. Tym samym skończy się burzliwy rok Tygrysa i zacznie rok Królika.
Nowy Rok to jedno z najważniejszych świąt w chińskiej kulturze, które celebruje początek nowego roku w tradycyjnym chińskim kalendarzu księżycowo – słonecznym, to najważniejsze tradycyjne święto w chińskim kalendarzu. W tym roku jego obchody rozpoczęły się 22 stycznia. Chiński rok będzie trwał do 9 lutego 2024. Kalendarz chiński jest oparty na ruchu księżyca i nie trwa 365 dni, z tego powodu data obchodów jest ruchoma. W kulturze chińskiej i w krajach Azji Wschodniej, to święto jest powszechnie określane jako Święto Wiosny, które trwa piętnaście dni. W ostatni dzień Święta Wiosny obchodzi się Święto Latarni.
Święto Wiosny w kulturze chińskiej należy celebrować w gronie rodzinnym. Chińczycy na potęgę wracają wtedy w rodzinne strony. Stąd zjawisko, które żartobliwe nazywane jest największą doroczną migracją świata. Publiczne środki transportu są przeciążone i można spotkać się z problemami z komunikacją. Ludzie gdziekolwiek się znajdują robią wszystko co w ich mocy, aby wrócić do domu, zwykle do rodzinnego miasta, aby spędzić i wspólnie świętować Nowy Rok z rodziną.
Nowy Rok i Święto Wiosny wiązało się początkowo z sezonem rolniczym. W trakcie rozwoju kultury chińskiej pojawiały się kolejne nowe zwyczaje i rytuały. Dużą wagę przywiązuje się w tym okresie do jedzenia.
W Chinach regionalne zwyczaje i tradycje dotyczące obchodów Nowego Roku są bardzo zróżnicowane, a wieczór poprzedzający Nowy Rok jest często uważany, za okazję do zebrania się w gromie rodzinnym na kolacji.
Chiński Nowy Rok cieszy się historią około 3500 lat. Niestety nie jest udokumentowana data od kiedy został wprowadzony, przypuszcza się, że powstał w czasach dynastii Shang (1600- 1046) pne, kiedy to na początku każdego roku odbywały się ceremonie ku czci bogów i przodków.
Po raz pierwszy, termin „rok” po chińsku „Nian” pojawił się w dynastii Zhou (1046-256) pne. Rząd chiński w 1912 roku zniósł Nowy Rok chiński i kalendarz księżycowy, przyjmując kalendarz gregoriański, czyniąc tym dzień 1 stycznia oficjalnym początkiem nowego roku. Po niespełna trzydziestu siedmiu latach w 1949 r. chiński Nowy Rok został przemianowany na Święto Wiosny odrzucając tym kalendarz gregoriański. Obecnie wiele tradycyjnych działań związanych z obchodzeniem tego święta zanika, na ich miejsce wygenerowano nowe trendy, które sprawiają, że Nowy Rok Chiński jest bardziej interesujący i kolorowy. Obchodzi się go hucznie, są organizowane między innymi imprezy folklorystyczne, jarmarki, tradycyjne występy i tańce, kolorowe fajerwerki – które mają za zadanie odgonić złe duchy. Dekoracje w kolorze czerwonym ozdabiają ulice, domy i budynki, ponieważ zgodnie z chińską tradycją jest to kolor pomyślny. Z tej okazji przewidziana jest długa przerwa od pracy, która trwa nawet do tygodnia.
Święto Wiosny obchodzone jest również w wielu innych krajach azjatyckich takich jak Malezja, Wietnam, Singapur, Filipiny.
Tekst Anna Dorota Więckowska
