Od szeregu lat w Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem prof. Konstantego Adama Wojtaszczyka prowadzona jest Olimpiada Wiedzy o Polsce i świecie współczesnym. Planowana na rok szkolno-akademicki 2020 / 2021 posiada tzw. zmienny blok tematyczny pod hasłem „Polonia i emigracja polska w XX wieku”.
Olimpiadę zamierzamy wesprzeć publikacją o charakterze dydaktycznym i informacyjno-encyklopedycznym dla młodzieży uczącej się oraz dla Polaków w kraju i poza nim. Chcemy również, by podręcznik wspierał uczestników konkursów szkolnych, a także nauczycieli w kształceniu społeczno-historycznym w szkole średniej.
Naszym celem jest przygotowanie publikacji całościowo ujmującej losy polskiego wychodźstwa, życia Polaków za granicą i ich samoorganizacji, zaangażowania państwa polskiego na rzecz utrzymania kontaktów i reprezentacji interesów narodu i kultury polskiej. Stąd zaplanowana struktura publikacji:
Część nr 1. Historia polskiego ruchu (e-)migracyjnego i rozwoju ośrodków polonijnych.
Część nr 2. Polska wobec Polonii.
Część nr 3. Ponadnarodowe organizacje, zrzeszenia polonijne.
Część nr 4. Środowiska polskie/polonijne wybranych państw.
Taka konstrukcja książki uwzględnia pełne spektrum życia i funkcjonowania Polaków poza RP, pozwala spojrzeć na procesy migracyjne w sposób historyczno-socjologiczny, dostrzec rolę i rzeczywistą działalność państwa polskiego wobec rodaków, pokazać jak Oni żyją i się organizują. Ponadto integruje zróżnicowane środowiska krajowe i zagraniczne. Może stanowić forum komunikacji i tym samym zacieśnienia społeczno-narodowych więzi.
Pomysł książki zasadza się na założeniu, by każdy napisał coś od siebie: polscy naukowcy o historii, przyczynach, aspektach i skutkach migracji; polscy politycy i rządzący o polityce RP i działalności instytucji rządowych. Przedstawiciele ponadnarodowych polskich organizacji i zrzeszeń o tym, jak się odnajdujemy w innym środowisku i jak jesteśmy skuteczni na arenie międzynarodowej. Część czwarta Środowiska polskie/polonijne wybranych państw oddaje głos kilkudziesięciu organizacjom polskim i polonijnym z wszystkich kontynentów, by same mogły się zaprezentować.
Kolejnym celem naszej uniwersyteckiej inicjatywy jest integracja i promocja środowiska, co znajduje uznanie ze strony Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Senatu RP oraz Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych.
Licząc na pozytywne zwieńczenie przedsięwzięcia, zamierzamy powiązać promocję książki z międzynarodową konferencją z udziałem nas wszystkich. Kolejnym etapem działań chcemy uczynić olimpiadę wiedzy o Polsce dla młodzieży polonijnej.
Termin nadsyłania publikacji upływa z końcem kwietnia.
Zapraszamy do współautorstwa książki o NAS.
Dziękujemy wraz z wyrazami szacunku:
prof. Konstanty Adam Wojtaszczyk
prof. Cezary Żołędowski
dr hab. Krzysztof Szewior
Struktura publikacji
Część nr 1. Historia polskiego ruchu (e-)migracyjnego i rozwoju ośrodków polonijnych.
Część nr 2. Polska wobec Polonii.
Część nr 3. Ponadnarodowe organizacje, zrzeszenia polonijne.
Część nr 4. Środowiska polskie/polonijne wybranych państw.
Wymogi zawartości treści części nr 1-3:
Część nr 1. Historia polskiego ruchu (e-)migracyjnego i rozwoju ośrodków polonijnych.
Część nr 2. Polska wobec Polonii.
Część nr 3. Ponadnarodowe organizacje, zrzeszenia polonijne.
Uwaga: artykuły piszą polscy naukowcy, pracownicy instytucji rządowych, polskich/polonijnych organizacji ponadnarodowych.
Każdy tekst powinien:
- uwzględniać aktualny stan wiedzy, danych;
- być reprezentatywny dla instytucji, którą reprezentuje autor;
- zawierać terminologię właściwą z uwagi na podjęty temat i sposób ujęcia (np. historyczny, politologiczny, socjologiczny, prawniczy);
- przywołać wykorzystaną literaturę przedmiotu, dokumenty, akty prawne.
Wymogi zawartości treści części nr 4:
Część nr 4. Środowiska polskie/polonijne wybranych państw
Uwaga: artykuły piszą przedstawiciele organizacji polskich i polonijnych.
Każdy tekst powinien:
- posługiwać się terminologią w odniesieniu do grup/społeczności mniejszościowych właściwą dla danego kraju i tamtejszych przepisów prawa;
- zawierać szacunkowe dane o liczebności społeczności polskiej;
- zawierać szacunkowe dane dot. instytucji polskich/polonijnych działających w danym kraju, wskazywać charakter tych instytucji i ogólny zakres aktywności;
- zawierać linki adresowe do najważniejszych instytucji polskich/polonijnych;
- wskazywać – za polską literaturą – charakter środowiska polskiego:
◦ autochtoniczne (zasadniczo) mniejszości polskie w państwach sąsiedzkich (Litwa, Białoruś, Ukraina, Czechy, Łotwa);
◦ allochtoniczne środowiska polonijne/polskie w państwach starej emigracji zarobkowej (np. Stany
Zjednoczone, Ameryka Południowa);
◦ allochtoniczne środowiska polskie/polonijne w państwach nowej emigracji zarobkowej (np. większość państw Europy Zachodniej z Irlandią na czele). - zawierać:
a) opis i ocenę oddziaływania państwa osiedlenia względem środowiska polskiego/polonijnego;
b) opis i ocenę warunków funkcjonowania środowisk polskich/polonijnych:
- stwarzanych przez państwo osiedlenia;
- osiąganych wskutek udzielanego wsparcia państwa polskiego;
c) opis i ocenę podejmowanych inicjatyw środowisk polskich/polonijnych, realne skutki tych
działań w trzech wymiarach:
- względem własnej społeczności (indywidualnych osób oraz instytucji
zrzeszonych); - względem państwa osiedlenia;
- względem Polski i jej instytucji przedstawicielskich.
- zawierać tabelką z najważniejszymi informacjami o środowisku polonijnym (daty, fakty, ludzie –
co uważa się za najistotniejsze i charakterystyczne)
Zasady redakcyjne publikacji wszystkich publikacji
Prosimy o teksty o objętości do 40 000 znaków, napisane w programie Microsoft Word, czcionka 12, Times New Roman, z interlinią 1,5 oraz marginesami 2,5 cm. Tekst powinien być podzielony na akapity, stanowiące spójną i wyodrębnioną myśl. Pierwszy wiersz akapitu tzw. wcięty przy pomocy przycisku Tab. Kolejne zaczynamy od Enter, co pozwoli utrzymać strukturę tekstu.
Artykuły należy złożyć na adres [email protected]
I. Zasady redakcyjne
- Przy pierwszym użyciu podajemy pełne brzmienie nazwy, a w nawiasie skrót, którym posługujemy się w dalszej części tekstu. Przykłady: Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (CDU) (niem. Christlich Demokratische Union Deutschlands)
- Cytaty: w tekście wyodrębniamy cudzysłowami, cytaty wewnątrz cytatu zaznaczamy cudzysłowem niemieckim » «, a ingerencje autora zaznaczamy w nawiasie kwadratowym.
- Ilustracje, tabele i schematy powinny być numerowane i opatrzone tytułem. Należy wskazać źródło (np.
nazwisko, imię, rok wydania, tytuł, miejsce, numer strony). Przykłady: Źródło: Nowak Adam (2011), Nowe oblicze Europy, Warszawa, s. 141. Źródło: opracowanie własne na podstawie Z. Kowalski, Media, Kraków 2010, s. - Źródło: http://www.europarl.europa.eu/aboutparliament/pl/00b3f21266/At-
yourservice.html;jsessionid=763BCE65E5CA4CEC8343F908FE93E101.node1 (10.10.2013). Źródło:
opracowanie własne.
- Zwroty obcojęzyczne wyróżniamy w tekście kursywą, np. acquis communautaire.
II. Odwołania do literatury i źródeł w tekście
W tekście artykułu odwołujemy się do literatury wykorzystując system „autor-rok” (harwardzki).
- Informacje o źródłach podajemy w nawiasie półokrągłym, rozdzielone przecinkami, w kolejności nazwisko
autora, data wydania, strona, np. w przypadku jednego autora: (Kwiatkowski, 2013, s. 10). - Jeżeli nie ma wskazanego autora w nawiasie półokrągłym podajemy pierwsze słowo/słowa tytułu tak, by
możliwa była identyfikacja pozycji w bibliografii. Zasadę tę stosujemy także w przypadku dokumentów, np. brak
autora (Kompendium integracji). - Przywołując krajowe akty normatywne w nawiasie półokrągłym podajemy informacje zgodnie z publikatorem
urzędowym, np. krajowe akty normatywne: (Dz.U. 2009 nr 1, poz. 3). - Przywołując unijny akt prawny podajemy jego nazwę i numer naturalny, np.
unijne dokumenty i akty normatywne (Dyrektywa 2010/13/UE, art. 1), (Rozporządzenie 1211/2009/WE, art. 2–3),
(Decyzja 2241/2004/WE). - Odwołując się do artykułów prasowych w nawiasie półokrągłym podajemy nazwisko autora, datę wydania i
stronę, na której zamieszczono tekst, np. artykuły prasowe (Mikołuszko, 07.10.2013, s. 10). - Przy wielokrotnym odwoływaniu się do tego samego dokumentu, aktu prawnego itd. Autor wprowadzić może w
nawiasie skrót używany w dalszej części tekstu, np. odwoływanie się do aktu prawnego z wprowadzeniem skrótu wykorzystywanego w dalszej części artykułu (Dz. Urz. UE C 115/13, dalej TUE).
- Jeżeli w artykule wykorzystujemy kilka pozycji tego samego autora, wydane w tym samym roku, rok wydania uzupełniamy literą a, b, c, np. (Kowalski, 2013a, s. 10), (Kowalski, 2013b, s. 10).
Przykłady: – w przypadku jednego autora: (Kwiatkowski, 2013, s. 10) – w przypadku dwóch autorów: (Kwiatkowski, Nowak, 2013, s. 10) – w przypadku większej liczby autorów: (Kwiatkowski i inni, 2013, s. 10); –
kilka pozycji tego samego autora, wydane w tym samym roku (Kowalski, 2013a, s. 10), (Kowalski, 2013b, s. 10) –
Jak pisze Kowalski (2010, s. 10) – brak autora (Kompendium integracji); – strona internetowa: (EU budget:…); –
unijne dokumenty i akty normatywne (Dyrektywa 2010/13/UE, art. 1), (Rozporządzenie 1211/2009/WE, art. 2–3),
(Decyzja 2241/2004/WE) – krajowe akty normatywne: (Dz.U. 2009 nr 1, poz. 3) – odwoływanie się do aktu
prawnego z wprowadzeniem skrótu wykorzystywanego w dalszej części artykułu (Dz. Urz. UE C 115/13, dalej
TUE) – dokumenty (World Water…) – artykuły prasowe (Mikołuszko, 07.10.2013, s. 10).
Przypisy dolne mogą być wykorzystane jedynie do polemiki, dygresji, wyjaśniania.
III. Zasady konstruowania bibliografii
Szczegółowe informacje dotyczące źródeł podajemy w uporządkowanej alfabetycznie – nazwiskami autorów – bibliografii (bez podziału na rodzaje materiałów, z których korzystamy, jak publikacje zwarte, prace zbiorowe itd.).
W przypadku kilku publikacji tego samego autora porządkujemy je chronologicznie, a gdy wydał on kilka publikacji w tym samym roku uzupełniamy o litery: a, b, c itd.
- Publikacje zwarte: nazwisko oraz imię/imiona, rok, tytuł (kursywą), miejsce wydania. Przykłady: Kowalski
Andrzej (2006), Polska w Unii, Warszawa. Blackledge Adrian, Creese Angela (2010), Multilingualism: A Critical
Perspective, London. - Prace zbiorowe: nazwisko i imię/imiona autora, tytuł artykułu (kursywą), [w:] tytuł (kursywą), imię/imiona i
nazwisko redaktora/ów, miejsce wydania. Przykład: Malinowski Zygmunt (2012), Polityka rolna Unii Europejskiej,
Polityki Unii Europejskiej, Andrzej Kowalski (red.), Łódź. Czasopisma: nazwisko i imię/imiona autora, tytuł artykułu (kursywą), „tytuł czasopisma”, rok, numer.
Przykłady: Żukrowska Katarzyna, Członkostwo w Unii Europejskiej a zdolność konkurowania polskich
przedsiębiorców, „Przegląd Europejski” 2005, nr 1. Kowalska Anna, Ile Unii w Unii?, „Polityka” 2001, nr 30. Strony i źródła internetowe (w tym materiały dostępne w PDF): nazwisko, imię/imiona, tytuł tekstu, pełny adres, (data dostępu). Usuwamy hiperłącza. Przykłady: Wiśniewski Adam, Europa się starzeje,
http://www.wlodkowic.pl/rcie/gru2005.html (4.04.2006). EU budget 2014: growth, jobs and humanitarian aid cuts
reversed, http://www.europarl.europa.eu/news/pl/news-room/content/20131003IPR21401/html/EUbudget-2014-
growth-jobs-and-humanitarian-aid-cuts-reversed (7.10.2013).
http://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/topic/Justice-and-citizenship (12.10.2012). Potapowicz Magdalena, Krauzowicz Marcin, Przybylski Przemysław (red.), Prawa Dziecka po przystąpieniu do Unii
Europejskiej (PDF), s. 10, http://www.brpd.gov.pl/detail.php?recid=45 (27.10.2013). Akty prawne: pełny tytuł wraz z informacją o publikatorze urzędowym. Przykłady: Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, Dz.U. 2009 nr 1, poz. 3. Ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o składkach na ubezpieczenie zdrowotne rolników za 2012 r., Dz.U. poz. 123. Traktat z Nicei zmieniający Traktat o Unii Europejskiej, traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie i niektóre związane z nimi akty, Dz. Urz. UE C 80 z 10.03.2001.
