Proponowane zmiany polskich przepisów krajowych o procedurze w sprawach uprowadzenia dziecka

Rada Ministrów we wrześniu 2017 r. przekazała do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o wykonywaniu niektórych czynności organu centralnego w sprawach rodzinnych z zakresu obrotu prawnego na podstawie prawa Unii Europejskiej i umów międzynarodowych, przedłożony przez ministra sprawiedliwości. Kolejne prace nad projektem będą prowadzone w polskim parlamencie w styczniu 2018 r.

Zaproponowano rozwiązania zmierzające do ochrony dobra dziecka i poprawy skuteczności wykonywania orzeczeń sądowych dotyczących jego powrotu za granicę lub orzeczeń odmawiających takiego powrotu. Chodzi o przypadki bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania, zawarte w Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze 25 października 1980 r.

Przewidziano m.in.:

  • powierzenie rozpoznawania spraw dotyczących bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, o których mowa w konwencji haskiej z 1980 r. jedenastu Sądom Okręgowym, po jednym z każdej apelacji, jako sądom I instancji (co ma spowodować przyspieszenie postępowań oraz pozytywnie wpłynąć na profesjonalizm ich rozpoznawania);
  • wprowadzenie przepisów usprawniających wykonywanie orzeczeń o odebraniu dziecka;
  • wprowadzenie przymusu adwokacko-radcowskiego w postępowaniach w sprawach o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, o których mowa w konwencji haskiej z 1980 r.; (obowiązek korzystania z pomocy radcy prawnego lub adwokata powinien ograniczyć sytuacje, gdy strony przegrywają tylko ze względu na brak wiedzy prawniczej)
  • przyznanie Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie kompetencji do rozpoznawania apelacji od postanowień sądów okręgowych, w sprawach prowadzonych w ramach konwencji haskiej z 1980 r. o cywilnych aspektach uprowadzenia dziecka za granicę; (czyli de facto wyznaczenie jednego super-sądu, który powinien zapewnić jednolitość podejmowanych rozstrzygnięć odwoławczych)
  • zmianę przepisów procedury cywilnej, jeśli chodzi o wykonywanie orzeczeń wydanych w postępowaniu prowadzonym z konwencji haskiej z 1980 r. dopiero po uprawomocnieniu, a więc po wykorzystaniu drogi odwoławczej. Zmiany te umożliwiają pełną realizację prawa do sądu oraz wyczerpanie krajowej drogi odwoławczej;
  • możliwość wniesienia przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Rzecznika Praw Dziecka skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego w sprawach bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką, o których mowa w konwencji haskiej z 1980 r.; (obecnie skarga kasacyjna jest w ogóle wykluczona)
  • uprawnienie Policji do przetwarzania danych osób, których dotyczy postanowienie o odebraniu osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką oraz osób zobowiązanych postanowieniem do jego wykonania, a także tych, wskazanych we wniosku jako osoby, które dokonały uprowadzenia lub zatrzymania dziecka lub je ukrywają;
  • określenie uprawnień i obowiązków ministra sprawiedliwości jako organu wykonującego zadania przewidziane w konwencjach i rozporządzeniu, o których mowa w projekcie.

 

Zaproponowano, aby nowe prawo weszło w życie po 6 miesiącach od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Tu można znaleźć treść projektu ustawy i wraz z pozytywną opinią sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka z 13 grudnia 2017 r. (jęz. polski):

https://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/druk.xsp?nr=1927

 

Autor: Radca prawny/Avv. Marcin Kwapiński

Współtwórca pierwszego włosko-polskiego portalu prawa rodzinnego Divorzio Internazionale

 




Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *