Królewski Teatr w Pałacu w Wilanowie istnieje już 15 lat. Jest przykładem teatru dworskiego, takiego jakich wiele istniało czasach historycznych w pałacach i zamkach królów i bogatej arystokracji europejskiej. Historyczne przekazy niezbicie świadczą o istnieniu takiego teatru w Wilanowie i wszystkich siedzibach króla Jana III Sobieskiego, a także kolejnych właścicieli Pałacu: króla Augusta II, rodów Czartoryskich, Lubomirskich i Potockich.
Teatr repertuarem nawiązuje do czasów historycznych, gdyż celem stało się dobieranie go nie w sposób przypadkowy, ale tak, aby spektakle zawierały duży walor edukacyjny, ukazując różnorodność gatunków i form teatralnych. Można więc zobaczyć sztukę, w której aktor posługuje się językiem staropolskim, zaczerpniętym z oryginalnych XVII wiecznych pamiętników, inną w stylu commedii dell’arte. W jeszcze innym przedstawieniu, widzowie w jego trakcie mogą zobaczyć pokaz fechtunku, czy tańca dworskiego. Pokazywana jest regularnie– jako jedyni poza teatrem Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu – czysta pantomima – sztuka tak bardzo popularną w XVII i XVIII w w całej Europie. Często wykorzystywane są scenki marionetkowe, tak chętnie oglądane w środowiskach dworskich, ale także wśród ludu, kiedy to trupy włoskich czy francuskich komediantów zabawiały zebranych widzów swoimi przedstawieniami.
Repertuar kierujemy do widzów w różnym wieku, ale najbardziej nastawiony jest na tzw. Teatr Familijny.
Dyrekcja oraz Aktorzy teatru bardzo chętnie nawiążą współpracę ze stowarzyszeniami polskimi działającymi we Włoszech. Oto jedna z propozycji sztuki, którą można wystawić we Włoszech:
Historyja miłości Jana i Marysieńki kuchnią przeplatana
Spektakl o początkach związku Jana Sobieskiego i jego późniejszej małżonki Marii nawiązuje do dawnej tradycji teatru dworskiego, która w sposób szczególny zapisała się w historii sztuki, zwłaszcza w XVII wieku.
Na scenę wchodzi trójka aktorów z teatru wędrownego. Aktorzy ubrani w przepiękne historyczne kostiumy teatralne z opery „Narciso” Domenico Scarlattiego wg projektu wybitnego scenografa – Zofii Wierchowicz zapraszają nas do wejścia w świat XVII-wiecznego dworu, na którym rozgrywa się nasza opowieść. Opowieść o poznaniu, zauroczeniu i trudnych początkach miłości Jana Sobieskiego, do Marii Kazimiery.
Sceny żywego planu aktorskiego, w których jest ruch, taniec, elementy pantomimy, w których czytane są również fragmenty listów Sobieskiego do Marysieńki, przeplatane co chwila rolami wykonywanymi przez postaci marionetek, animowanych przez ich autorkę – Ani Polarusz. Scena marionetkowa jest kopią pałacu wilanowskiego. W spektaklu, oprócz historii miłosnej pojawia się również tematyka kulinarna. Finał to zaślubiny pary kochanków, które kończą spektakl. Przedstawienie jest dynamiczne, pełne humoru i zabawnych scen.
Marionetki wykonane przez Ani Polarusz, w unikalnej technice lalek porcelanowych, w kostiumach stylizowanych na XVII wiek, nadają spektaklowi dodatkowy niepowtarzalny czar.
Scenariusz i reżyseria: Alina Więckiewicz
Scenografia: Ani Polarusz
Kostiumy: Zofia Wierchowicz
Scenka marionetkowa: Janusz Korzeniowski
Choreografia: Sylwia Majewska
Konsultacja: Anna Ruszkowska
Występują : Grzegorz Gierak, Alina Więckiewicz, Ani Polarusz
PREMIERA: 14 lutego 2016
Pozostałe speklakle to np. Calineczka, Dziadek do orzechów, Kot w butach czy przygody Alicji w Krainie Czarów.
