Niesamowite urodziny! Włoskie CIAO w tym roku ukończy tylko 200 lat!
Zaraz po słowie „Pizza” jest najbardziej znanym na świecie słowem. Słowo pisane pierwszy raz pojawiło się w 1818 roku w Mediolanie w liście napisanym przez włoskiego poetę i pisarza Francesco Benedetti do kobiety. Ciao ma jednak swoje starsze korzenie, początki tego słowa pochodzą prawdopodobnie z VI wieku, tj. jeszcze z czasów kiedy z mieszkańców ziem słowiańskich robiono tutaj niewolników.
Pierwotne „ciao” pochodzi od słowa łacińskiego sclavus – „schiavo”, czyli niewolnik. Dużo później zaczęto używać go jako słowo na powitanie – sclavus! – co miało by oznaczać: jestem twoim sługą czy jestem do twoich usług. Taki podobny przykład zauważymy też w Polsce, jeszcze dość często mówi się do znajomych „serwus!”. Servus znaczy w łacinie właśnie „sługa” . Pamiętamy przecież, że bohaterowie Sienkiewiczowskiej Trylogii, czy bohaterowie Prusa witali się ze sobą często: „Sługa waszmości!”, „Sługa uniżony!”
Powracając do CIAO, następne modyfikacje tego pozdrowienia zakończyły się w gwarze weneckiej, kiedy to ostatecznie słowo przybrało formę “S’ciao“ wypowiadane do dziś i pisane jako „ciao”.
Słowo najczęściej używane we Włoszech, zdaje się coraz częściej także za granicą, (wypowiadane jako pozdrowienie gdy ktoś przychodzi lub odchodzi, podczas spotkań i pożegnań), obecne jest także w tytułach i tekstach wielu słynnych piosenek w kraju i za granicą.
Wśród najbardziej znanych motywów muzyki włoskiej „Piove ” Domenico Modugno (słynie z refrenu „Ciao ciao bambina”) z 1954 roku, czy „Bella ciao” śpiewana przez włoskich partyzantów także w Polsce. Pamiętamy także hit o tytule „Ciao Italia” odnoszący sukces w latach 80-tych , ale przykładów z całego świata jest naprawdę mnóstwo.
Tymczasem Ciao nadal poddaje się ewolucji, obecnie często w formie pisemnej używa się m.in „cia cia”, a w formie słownej „ciaone”.
Korespondencja: Aneta Malinowska, autorka stron Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura
.
