Na malowniczych miękkich wzgórzach, niedaleko Parmy znajduje się Zamek Torrechiara o rzadkich walorach artystycznych (doskonałe połączenie średniowiecza i renesansu).
Zamek zbudował Pier Maria Rossi (1413 – 1482), pochodził z arystokratycznej rodziny, która posiadała wiele twierdz wokół Parmy. Służył książętom Mediolanu i prowadził dla nich liczne kampanie wojskowe, zdobywając sławę i sukces. Dochody z tej działalności często inwestował w budowę zamków na jego ziemiach i nie na darmo nazywano go „panem stu zamków”. Torrechiara to jeden z najwspanialszych okolicznych zamków,często nazywany „zamkiem zakochanych„. Dlaczego? Tego dowiemy się z legendy…
Popularna legenda opowiadająca o wiecznej miłości pomiędzy słynnym przywódcą Pier Maria Rossi i piękną Bianką Pellegrini.
Piękna, szlachetna, namiętna, uwodzicielska o wspaniałych zielonych oczach, z długimi czarnymi włosami, księżna Bianka Pellegrini zakochała się od pierwszego wejrzenia w dzielnym przywódcy. Oboje byli złączeni ślubem z kimś innym, ale oboje mieli ognisty temperament. Dwoje kochanków potrzebowało miejsca, w którym mogliby się spotkać i tak właśnie powstał zamek w Torrechiara. Tu, w prywatnej komnacie zwanej ,,Złotą komnatą”, wyznawali sobie miłość aż do końca dni… Miłość tak silna, że przezwyciężyła czas. Mówi się, że w pełni księżyca, duch Bianki wędruje po twierdzy w poszukiwaniu swojego kochanka, wysyłając do tych, którzy mają szczęście ją zobaczyć, pocałunek, a duch hrabiego wciąż wraca do Rio delle Favole (drogi prowadzącej do wejścia do Zamku) recytując motto poświęcone ukochanej: ,,nunc et semper”. Motto można znaleźć również na freskach „Złotej Komnaty”
Zamek uznawany jest za klejnot architektury militarnej. Tak potężny a jednocześnie „łagodny”, harmonijnie łączący wspaniałość ufortyfikowanej struktury z elegancją i wyrafinowaniem form typowych dla budowli mieszkalnych.
Zamek posiada dziedziniec zwany honorowym, kaplicę San Nicomede, pięć wież (Rivellino, Leone, Giglio, San Nicomede oraz wieże Złotej Sali), pomieszczenia kuchenne, stajnię oraz 14 sal, których ściany i sufity bogato pokryte są freskami. Najcenniejsza i najbogatsza to ,,Złota komnata ,, która jest jedynym przykładem we Włoszech cyklu średniowiecznych malowideł przedstawiającym gloryfikowanie dworskiej miłości między dwiema postaciami, które faktycznie istniały. To sala w, której zakochani mieli swoją sypialnię. Malowidła wykonał w 1462 roku artysta Benedetto Bembo. To wyjątkowo piękna komnata dla nowożeńców świecąca złotem na ścianach i błękitem na suficie.
Inne sale zamku to Sala del Pergolato, Sala dei Paesaggi, Sala della Vittoria, Sala degli Angeli, Sala del Velario, Salone degli Stemmi, Sala didattica, Sala della Sera, Sala del Vespro, Sala del Meriggio, Sala dell’Aurora, Salone dei Giocolieri, Sala della torre del Leone.
Oprócz tego z tyłu zamku, na piętrze, usytuowana jest panoramiczna loża z pięknym widokiem na pobliskie wzgórza.
Cały kompleks, który przeplatają pomieszczenia usługowe, takie jak kuchnie i stajnie, jest rozmieszczony na dwóch piętrach wokół prestiżowego dziedzińca Cortile d’Onore – dziś miejsce pokazów i letnich imprez. Struktura zamku ma duży i ciekawy podziemny system lochów. Zamek jest obecnie zabytkiem narodowym, oddany pod opiekę przez Ministerstwa Dziedzictwa Kulturowego i Turystyki. Pod murami obronnymi otaczającymi fortecę zobaczymy uroczą średniowieczną wioskę, która zachowuje oryginalną konstrukcję starożytnej wsi przyłączonej do zamku.
Korespondencja: Aneta Malinowska, autorka stron
Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura
Przedsięwzięcie jest współfinansowane przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” ze środków otrzymanych od Kancelarii Senatu w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za granicą.
