Wyniosły symbol Bolonii a także główny obiekt kultu religijnego i pielgrzymek. Zawsze gdy wracasz do miasta, wita cię ze wzgórza, szczególnie wieczorem mrugając swoim żółtopomarańczowym światłem, by powitać cię z podróży … Cud deszczu.
W XV wieku wiosna była tak deszczowa, że Bolończycy poprosili Madonnę z San Luca o łaskę, niosąc swój wizerunek w procesji do centrum miasta, ale gdy tylko dotarli do końca portyku, deszcz cudownie nagle ustał. Do dzisiejszego dnia, co roku odbywają się procesje podczas tygodnia Wniebowstąpienia, podczas których bizantyjską ikonę Madonny i Dzieciątka zanosi się do miasta.
Prośby o ustanie deszczu
Wszystko zaczyna się od katastrofalnych burz z 1433 r., które zagrażają uprawom na polach. Ludność, za radą Starszych, poprosiła Świętą Ikonę o pomoc w rozwiązaniu dramatycznej sytuacji. Najświętsza Dziewica z San Luca spełniła prośbę, kończąc deszcze. Od tego czasu ludzie zwracali się do niej także przy innych okazjach: katastrofy klimatyczne, trzęsienia ziemi, głód, zaraza.
Dlaczego pada deszcz, gdy święta ikona znika w Bolonii?
Tradycja narodziła się po to, by powstrzymać deszcze. Natomiast wydarzenie, które się często wspomina dotyczy dokładnie odwrotnej sytuacji: prośba o deszcz. W 1630 r. nawiedziła Bolonię zaraza, powodując około 24 000 ofiar śmiertelnych, co stanowi ponad jedną trzecią populacji. Modlono się o deszcze, aby zmyć ziemię i drogi, zmniejszając w ten sposób infekcję. I znowu ikona Najświętszej Maryi Panny z San Luca spełniła prośby Bolończyków. Tak silny związek między ludźmi a tym świętym obrazem umacniał się na przestrzeni wieków.
Diabeł
Liczba łuków tworzących arkady wynosi 666: liczba diabła. Wybór nie był przypadkowy, ponieważ portyk San Luca w Bolonii ma kształt węża, który rozchodzi się do Sanktuarium, gdzie jest ,,miażdżony przez stopy Madonny”. San Luca połączony jest z centrum miasta portykami, które zaczynają się od Porta Saragozza i wiją się przez cztery kilometry. Arkady z ponad 600 łukami, to najdłuższa na świecie droga portykowa, wraz z innymi portykami miasta dziś kandyduje do Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Sanktuarium leży na wzgórzu Monte della Guardia, niegdyś na wzgórze można było dostrzec także jadąc wyciągiem w latach od 1931 do 1976. Dziś wiele osób dociera tam pieszo lub turystycznym pociągiem ,,trenino,,. Od drugiej strony ulicy via Casaglia możliwy jest też dojazd autem, przed głównym dojazdem od ulicy via San Luca jest zakaz.
Korespondencja z Bolonii: Aneta Malinowska, autorka stron
Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura
Projekt jest finansowany przez Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach zadania publicznego dotyczącego pomocy Polonii i Polakom za granicą. Publikacja wyraża jedynie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
