Poniżej publikujemy orędzie Marszałka Senatu RP z okazji Dnia Polonii i Polaków za Granicą
Przekazujemy treść wystąpienia:
„Szanowni Państwo,
Drodzy Rodacy!
Już po raz 20. obchodzimy w tym roku Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Ustanowione w 2002 roku z inicjatywy Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Państwa święto jest wyrazem uznania dla wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii i Polaków z zagranicy w odzyskanie przez naszą Ojczyznę niepodległości. To także dowód naszego szacunku dla Waszej wierności, przywiązania do polskości i pomocy krajowi w najtrudniejszych momentach.
Jubileuszowe świętowanie splata się w tym roku z inną wspaniałą rocznicą. Jesienią będziemy bowiem obchodzić stulecie pierwszego posiedzenia Senatu odrodzonego na mocy konstytucji marcowej 1921 roku. Od samego początku to właśnie Senat wziął pod swoje skrzydła rozproszonych po całym świecie Rodaków. Jest dla nas honorem i dumą, że jako senatorowie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej X kadencji kontynuujemy tę tradycję i nie zaprzestaliśmy jej nawet mimo tego, że z powodu decyzji politycznych Senat nie może już Państwa wspierać finansowo i materialnie tak, jak robił to wcześniej. Wciąż jednak dbamy i będziemy dbać o utrzymanie Państwa więzi z krajem. Wasze problemy są dla nas niezwykle ważne. Jestem niezwykle rad, że Senat wciąż jest dla Państwa pożądanym i ważnym partnerem, że darzycie nas zaufaniem. Miałem okazję przekonać się o tym podczas swojej niedawnej wizyty w Irlandii, gdzie razem z naszymi licznymi Rodakami świętowaliśmy Dzień Polonii i Polaków za Granicą.
Szanowni Państwo!
Życzę wszystkim Polkom i Polakom poza granicami kraju, by przynależność do wielkiego narodu polskiego była zawsze Waszym powodem do chwały, byście nieśli Ojczyznę w sercu i byli jej najlepszymi ambasadorami na całym globie. Niech tam, gdzie jesteście, spełniają się Wasze marzenia i plany. Pamiętajcie, że w Senacie macie zawsze wsparcie i opiekę.
Szczególne słowa pragnę skierować do umęczonych wojną naszych Rodaków w Ukrainie i tych w Białorusi, prześladowanych przez dyktatorskie rządy. Ojczyzna o Was pamięta. Nie jesteście sami. My tu w Polsce robimy wszystko, by choć trochę ulżyć Wam w cierpieniu. Głęboko wierzę, że wkrótce będziemy mogli razem z Wami świętować Waszą wolność i niepodległość, zjednoczeni pod biało-czerwonym sztandarem z Polakami na całym świecie.”
