Podczas 23. Triennale Sztuk Dekoracyjnych i Architektury Współczesnej
w Mediolanie Instytut Adama Mickiewicza oraz Muzeum Architektury we
Wrocławiu zaprezentują instalację „Greenhouse silent disco”. Będzie
można oglądać ją od 15 lipca do 11 grudnia.
Triennale w Mediolanie – jedno z najważniejszych międzynarodowych wydarzeń
poświęconych designowi i architekturze – za hasło przewodnie w tym roku
przyjęło sentencję: „Unknown Unknowns. An Introduction to Mysteries”. Jego
główną ideą jest otwarcie dyskusji o wyzwaniach związanych z przyszłością
naszej planety oraz namysł nad tym, co wciąż pozostaje niewiadomą we
współczesnym świecie.
„Greenhouse silent disco” wpisuje się w hasło przewodnie Triennale poprzez
odwołania do romantycznych koncepcji zmysłowego, cielesnego doświadczania
przyrody i współodczuwania z nią. Projekt został zainspirowany badaniami
realizowanymi przez wybitnego fizjologa roślin profesora Hazema Kalajiego z
Wydziału Rolnictwa i Biologii SGGW w Warszawie, który opracował metodę
umożliwiającą monitorowanie kondycji poszczególnych roślin i całych
ekosystemów.
Instalacja, zaprojektowana przez Barbarę Nawrocką i Dominikę Wilczyńską
(Miastopracownia), przyjmuje formę wypełnionej roślinami szklarni, która
umożliwi bezpośredni kontakt ludzi i roślin. Została ona wyposażona w cyfrowe
sensory połączone z systemami komputerowymi, które będą na bieżąco śledzić
i rejestrować to wszystko, co „mówią” rośliny, czyli jak reagują na określone
potrzeby i zmienne, np. dotyk człowieka czy zmieniające się warunki
atmosferyczne na zewnątrz. „Mowę” roślin będzie można zrozumieć za pomocą
zmieniających się kolorów świateł LED, a także dźwięków, na które będą ją
przekładać systemy komputerowe.
„Szklarnia przyszłości to dyskoteka. Światła LED zmieniają się na niebieskie,
czerwone i białe w zależności od potrzeb: na przykład, gdy na zewnątrz szklarni
jest pochmurno lub deszczowo” – wyjaśnia profesor Hazem Kalaji.
Koncepcja reaktywacji romantycznego podejścia do natury wpisuje się w
trwający obecnie Rok Romantyzmu Polskiego.
„W romantyzmie natura traci swą ilustracyjną funkcję, zamieniając się w
narzędzie poznania. Człowiek staje się częścią natury, a sama natura jest drogą
do poznania świata. Romantycy wierzyli, że tylko w naturze człowiek może być
naprawdę sobą. Wychodzimy więc od pytania, czy można projektować tak, żeby
wiedzę czerpać od roślin. I okazuję się, że można” – przekonuje Michał Duda,
zastępca dyrektora ds. programowych Muzeum Architektury we
Wrocławiu.
Kuratorami ekspozycji są: Michał Duda i Małgorzata Devosges-Cuber –
autorzy licznych wystaw i publikacji poświęconych projektowaniu i architekturze,
m.in. „Trzy początki. 1918/1945/1989”. Produkcja i koordynacja wystawy jest
realizowana przez Dominikę Wilczyńską i Barbarę Nawrocką, tworzące duet
Miastopracownia. Twórcą koncepcji naukowej jest prof. Hazem Kalaji z Wydziału
Rolnictwa i Biologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Wizualną identyfikację graficzną polskiego pawilonu , we współpracy z Magdaleną
Heliasz, przygotowała Nicola Cholewa.
Instalacja powstała z inicjatywy Instytutu Adama Mickiewicza we współpracy
z Muzeum Architektury we Wrocławiu. Projekt jest współfinansowany przez
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
