Rajmund Kolbe przyszedł na świat 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. W tym samym dniu przyjął chrzest, a wraz z nim imię Rajmund.
Do franciszkańskiego seminarium duchownego we Lwowie wstąpił w 1907r. a po trzech latach w 1910r. rozpoczął nowicjat w zakonie franciszkanów, gdzie przyjął imię Maksymilian. Po przyjęciu ślubów wieczystych przyjął drugie imię Maria. Opuścił Polskę i wyjechał do Włoch, tam zaczął studia…..w Rzymie i zakładając tam w 1917 r. Stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej w kościele Św. Andrzeja odprawił swoją prymicyjną mszę świętą.
Do Polski wrócił w 1919 r.
Był to misjonarz i franciszkanin, założyciel klasztoru w Niepokalanowie, który z czasem stał się największym na świecie Katolickim klasztorem.
W Niepokalanowie z inicjatywy o. Maksymiliana w 1937 r. uruchomiono radiostację pod nazwą „Radio Niepokalanów”.
28 maja 1941r. Ojciec Kolbe został więźniem niemieckiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau i tam oddał swoje życie za drugiego człowieka. Po upływie przeszło dwóch tygodni męki i głodu, 14 sierpnia 1941 r. został ostatecznie pozbawiony życia śmiercionośnym zastrzykiem fenolu.
O. Maksymilian Kolbe na kilka dni przed śmiercią powiedział „Nienawiść nie jest siłą twórczą. Siłą twórczą jest miłość”, dobrowolnie wybierając śmierć w zamian za życie współwięźnia, ojca rodziny i żołnierza Wojska Polskiego, upominając się o prawo do życia, wyrażając tym gotowość pójścia na śmierć w jego zastępstwie.
Kanonizacja polskiego męczennika odbyła się 10 października 1982 r. przez papieża Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Rzymie, w trakcie panującego w Polsce Stanu Wojennego i trudnych warunkach politycznych. Nasz papież tą kanonizację nazwał szczególnym darem dla Matki Bożej Jasnogórskiej na 600 – lecie Jubileuszu, który był obchodzony w 1982 r.
Były więzień obozu koncentracyjnego Franciszek Gajowniczek, któremu ojciec Maksymilian uratował życie, przybył na uroczystości błogosławieństwa (1971 r.) i kanonizacji (1982 r.) do Rzymu.
40. rocznica kanonizacji o. Maksymiliana Marii Kolbe jest okazją do spojrzenia i refleksji na tę niezwykłą postać misjonarza i ewangelisty, bo śmierć podniesiona z miłości za brata jest heroicznym czynem człowieka.
Za jego bohaterską postawę Kościół Katolicki ogłosił franciszkanina najpierw błogosławionym w 1971 r. (beatyfikowany przez papieża Pawła VI), a po jedenastu latach w 1982 r. Świętym (kanonizowany przez papieża Jana Pawła II na placu Św. Piotra w Rzymie).
Tekst Anna Dorota Więckowska
