Izabela Jagiellonka (1519 – 1559), królowa Węgier
Pierworodna córka króla Zygmunta I Starego i Bony Sforza urodziła się 18 stycznia 1519 r. w
Krakowie. Dzieciństwo i młodość spędziła na Wawelu, gdzie odebrała staranne wykształcenie.
W 1539 r. poślubiła króla Węgier Jana Zápolya. W 1540 r. Izabela urodziła w Budzie syna Jana
Zygmunta (zm. 1571), a w dwa tygodnie później została wdową.
W myśl układu jej męża z Habsburgami z 1538 r. potomkowie Izabeli i Jana nie mieli praw do korony węgierskiej, a po śmierci Zapolyi królem Węgier miał zostać Ferdynand Habsburg. Jednak nastawiona antyhabsbursko szlachta węgierska obrała na króla syna Izabeli, a ją na regentkę. Ferdynand Habsburg postanowił dochodzić swoich praw zbrojnie i jego wojska wkroczyły na Węgry. Kres tej wojnie położył najazd Turków, od lat sojuszników Węgrów. Sułtan jednak nie udzielił pomocy bezinteresownie. Zajął centralną cześć kraju wraz z Budą, a tylko Siedmiogród i pas ziemi nad Cisą oddał we władanie Izabeli. Następne dziesięć lat Izabela panowała w Siedmiogrodzie. W 1550 r. wojska Ferdynanda ponownie weszły
na Węgry i zmusiły Izabelę do zrzeczenia się praw do korony węgierskiej i wyjazdu do Polski.
Kiedy w 1556 r. Ferdynand był zajęty najazdem tureckim Jagiellonka odzyskała Siedmiogród, którym
władała jeszcze przez trzy lata aż do swojej śmierci. Izabela zmarła 15 września 1559 r. w Gyulafehérvár (obecnie: Alba Julia w Rumunii) i została pochowana w katedrze w św. Michała.
Władzę po niej objął Jan Zygmunt, który przyjął tytuł pierwszego księcia Siedmiogrodu.
Korespondencja oraz udostępnienie zdjęc Izabela Gass.
