Miłość Czy Jeszcze Zakochanie

Miłość ofiarna?

Nie ma człowieka, który by nie doznał miłości lub jej braku. Ostatnie moje doświadczenia życia wniosły w moje pojęcie o miłości inny pogląd. Czym jest miłość? Kiedy patrzyłam na poświęcenie sióstr zakonnych w Domu Pomocy Społecznej w Jadwinowie niedaleko Lublina.. poświęcenie wobec zupełnie im obcych ludzi, kobiet w różnym wieku i o różnym stanie chorobowym. Zadałam sobie pytanie o miłość i o jej wymiar… jakże nieskończony wymiar. Kiedy wchodziłam do poszczególnych sal z paniami, nie było tam osoby, która nie patrzyłaby w stronę drzwi, z utęsknieniem, że stanie w nich bliska osoba, ktoś z rodziny, ktoś, kto o nich jeszcze pamięta…oczy utkwione w drzwi…

Anioły Miłości?

Zdałam sobie sprawę, że to właśnie te siostry z takim oddaniem, uśmiechem na twarzy, prawdziwą troską i ciepłym słowem obdarzają je miłością. Prawdziwą miłością. Oddają ofiarnie swoje życie nie na swoje zachcianki życia, lecz w darze dla tych właśnie pań przerażliwie samotnych, opuszczonych przez bliskich… Nieraz sytuacja życiowa – od nich niezależna – postawiła je w tej okrutnej samotności i braku miłości ze strony najbliższych. Pomyślałam wówczas: dobrze, że są siostry, które niosą Miłość, w prawdziwym wymiarze.

Dobrze jest rozróżnić

Na co dzień mamy do czynienia z natarczywością przekazywanych treści o łatwym związku…także powodach, dla których przecież można się jeszcze prościej rozwieść. Czytamy o związkach gdzie zapada już drugi, czy czwarty rozwód… Takie rozumienie miłości, gdzie chce się żyć w świecie, by inni spełniali nasze oczekiwania, a do tego mieć całkowitą kontrolę nie tyle nad swoim życiem, co życiem partnera.  I tak od związku do związku, który de fakto jest tworzony na niemal identycznych mechanizmach zachowania.

Obecne czasy nastręczają wygodę, bycie samemu, hedonizm, próżność, hołdowanie przyjemnościom, otaczanie się rzeczami (często niepotrzebnymi), spędzanie czasu na zadawalanie siebie samego, nie licząc sie z nikim i niczym, zagarniać pod siebie, nie podzielić się tym co posiadasz i najlepiej nie robić dla drugiego nic! Tylko… jak się nad tym zastanowić, do czego doprowadza taki sposób życia?

Człowiek tym się różni od zwierząt, że panuje nad swoimi instynktami. Jest istotą, w którą jest wpisana potrzeba miłości, poczucia bezpieczeństwa, przynależności, a także wdrukowana potrzeba zdrowych społecznych odruchów. Człowieczeństwo wpisane jest w serce i duszę każdej istoty ludzkiej, dlatego zachowania aspołeczne są i były od wieków potępiane oraz nieuznawane. Zachodzą próby odwracania rzeczywistości dobrej i złej.

Człowiek jest istotą społeczną, która pragnie być kochaną, zauważaną i docenioną.

Jak się dobieramy?

Choć wydaje się to procesem złożonym, jest to sprawa prosta. Jak zostałeś wychowany, jakie wzorce zostały Ci przekazane, takie wzorce przyciągniesz. Mózg człowieka działa niczym „sito” doświadczeń i dlatego przyciągniesz do siebie człowieka o podobnym statusie społecznym, kulturze, tożsamości,  poziomie myślenia, wykształcenia, o podobnym zachowaniu do swojej rodziny oraz podobnych wartościach. Podobnych, lecz należy pamiętać, że nie takich samych – oczywiście, wychowanym na innych zasadach, wręcz „przeciwnym na zasadzie uzupełnień” by stanowić całość. Jak dwie połówki jabłka. Przyciągamy sie na zasadzie przeciwieństw niczym elektrony od minusa do plusa. Prostym przykładem jest to: ja lubię porządek, a partner rozrzuca ubrania po domu. Każda rodzina tworzy pewne unikalne reguły zachowań, oczywiście dostosowanych do ogólnych norm postępowania w społeczeństwie.

Należy wspomnieć tutaj o pewnych wyjątkach od reguły, zaburzeniach psychicznych, i innych chorobach społecznych, które mogą się ujawnić w trakcie trwania związku, na przykład pod wpływem trudnych doświadczeń życiowych.

malzenstwo-slub-polacy-we-wloszech

Co z zakochaniem?

Ktoś kiedyś ładnie powiedział o zakochaniu: że ubrał różowe okulary i świat widzi przez różowe okulary. To oznacza, że widzi ten świat bardzo pozytywnie, nie widzi wad tego świata, a konkretnie wad tej osoby, w której jest zakochany. Pytanie co będzie, kiedy okulary mu spadną z oczu? Zakłada się, że człowiek może trwać w stanie zakochania nawet około dwóch do trzech lat. Owszem, jest to wystarczający czas by poznać się bliżej, znosić się w każdej sytuacji i zdecydować, czy chce sie z tą osobą spędzić całą resztę życia. Niekiedy te okulary spadają rok czy dwa po ślubie. Do tego dochodzi brak dbania i pielęgnacji o stan zakochania, bo jeszcze o miłości nie ma tutaj mowy. Stan zakochania jest często wstępem do zbudowania pięknych relacji pomiędzy ludźmi. Miłość zaczyna się w momencie, kiedy zaczynasz widzieć – niekiedy od razu – wady swojego partnera życiowego i zadajesz sobie pytanie: czy jesteś zdolna do miłości prawdziwej w wymiarze dawania i nie żądania niczego w zamian?

Zdrowy związek?

Oczywiście zdrowy związek dwojga ludzi opiera się na myśleniu i działaniu w imię dobra w obie strony. Najpiękniej by było, aby oboje partnerzy byli gotowi do tworzenia i budowania związku oraz działali na zasadzie obdarowywania drugiego… Związek, aby mógł przetrwać musi być pielęgnowany, jak kwiat w ogrodzie. Dobrze by było przynajmniej raz na miesiąc wyjść gdzieś ze współpartnerem. Iść dosłownie na „randkę”, to może być kawiarnia, teatr, ale może być to spacer we dwoje lub inne miejsce gdzie jesteście razem ze sobą, zamiast patrzeć w smartphony, to spojrzeć z czułością i troską w oczy partnera. Przecież to był wówczas Twój najlepszy wybór!

Kłótnie w związku są nieodłączną częścią życia. Człowiek sam ze sobą się kłóci, a co dopiero z kimś drugim wychowany jednak nieco w innych warunkach i na innych zasadach niż my. Kłótnia w związku jest jak przyprawa do potrawy. Oczywiście należy pamiętać o godności własnej i drugiego człowieka w przekazywaniu problemu, jeśli chcemy właściwie rozwiązać problem.

Czym jest Miłość?

Miłość jest ofiarą z siebie, którą składasz w darze drugiej osobie.  Miłość jest prezentem, ponieważ nie oczekujesz niczego w zamian. Dawanie drugiej osobie, poświęcanie się dla niej, swojego czasu, wygody, daje ci radość i poczucie zadowolenia oraz nadaje wartość Twojemu życiu. Każdy człowiek jest egoistą, lecz to chęć i wzbudzenie woli obdarowywania z siebie sprawia, że stajemy się ludzcy. Wzbudza nasze człowieczeństwo. Dzielenie sie wszystkim tym, co posiadamy, łącznie z czasem, jaki możemy spędzić dla dobra małżonka, dzieci, starszej babci czy dziadka, matki czy ojca, przyjaciółki i tak można wymieniać… Miłość przecież wymaga obecności, a nieodłączną jej częścią jest dotyk i czułość.  To wykraczanie poza siebie.

W odpowiedzi by wyrazić słowami czym jest Miłość można podążyć za Listem świętego Pawła do Koryntian: Miłość jest cierpliwa, nie zazdrości, nie szuka swego, nie jest bezwstydna, nie pamięta złego, nie unosi sie gniewem, nie pamięta tego, co kto zrobił żle, lecz pamięta dobro, choć z tego co było złe wyciąga wnioski, nie cieszy się z niesprawiedliwości wobec małżonka, wszystko znosi, ufa małżonkowi i mu wierzy,  wszystko przetrzyma, zawsze ma nadzieję… na lepsze!

Korespondencja: psycholog Agnieszka Wątor




Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *