Bar na Ukrainie, zwany początkowo Rów związany jest z królową Boną, która w 1537 r. odkupiła go od rodu Odrowążów i rozbudowała. Królowa zmieniła także nazwę miasta na Bar na cześć włoskiego Bari, swojego księstwa dziedzicznego. Gdy jeden z jej dworzan, chcąc przypodobać się królowej, zapytał czemu miasta nie nazwała Bari, odpowiedziała, że Bari może być tylko jedno. Tyle legenda.
Królowa kazała wybudować zamek na brzegu rzeki Rów. Jednocześnie powstało samo miasto. W XVII w. zbudowano tzw. nowy zamek i mury obronne. W ten sposób powstała trzecia co do wielkości forteca na Podolu po Kamieńcu Podolskim i Międzyborzu. Niestety, twierdzę zdobyły wojska kozackie pod wodzą Krzywonosa , a w latach 1672 – 1699 miasto i zamek znajdowały się w rękach tureckich. Po zawiązaniu konfederacji barskiej nastąpił tragiczny epilog: Bar został zdobyty przez wojska rosyjskie i polskie pod wodzą Franciszka Branickiego. Dziś na miejscu fortecy znajduje się park.
Po rozbiorach Bar znalazł się w granicach Rosji, od 1991 r. Ukrainy.
Obecnie Bar zamieszkuje kilkuset Polaków, którzy mają najokazalszy na całej Ukrainie Dom Polski.
Uroczystość z okazji 500-letniej rocznicy koronacji Bony była wspólnym projektem Towarzystwa Rapperswilskiego i Polonii w Barze. Towarzystwo przywiozło wystawę poświęconą Bonie i kartki – kalendarze na 2019 rok z genealogią Bony i Zygmunta I Starego oraz wydawnictwa własne.
Dom Polski w Barze przygotował Salon Muzyczno-Literacki , na którym przedstawiono biografię Bony, tańce i muzykę z epoki. Prezes Hanna Krajewska wygłosiła referat „Królowa Bona i jej córki”.
W uroczystościach brali udział m.in. przedstawiciele Kwidzyna – miasta zaprzyjaźnionego z Barem, miasta Bari we Włoszech, konsul Polski z Winnicy i mer Baru.
Mamy nadzieję, że współpraca zaowocuje dalszymi projektami.
Korespondencja Izabela Gass.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
