Kimono 着物 dosłownie znaczy “coś do noszenia na sobie”. Początkowo tym mianem określano każdy strój. Dopiero później zaczęto przypisywać je konkretnemu ubiorowi.
Współczesne kimono powstało między rokiem 794 a 1192 i od tego czasu jego wygląd zasadniczo się nie zmienił. Jest ono ubraniem prostego kroju, w kształcie litery T, nieco przypominającym szlafrok. Wszystkie kimona są w tym samym rozmiarze, jednak można je łatwo dopasować do figury i wzrostu, dzięki licznym zaszewkom i fałdom materiału. Szatę owija się wokół ciała tak, żeby jej lewa strona była na wierzchu. Całość uzupełnia obi 帯, szeroki, trzymetrowy pas, wiązany na plecach.
Tradycyjne kimona szyje się (z jednej beli materiału) i ozdabia ręcznie. Wzory mogą być pojedyncze lub mogą się też wielokrotnie powtarzać.
Męskie kimona wyróżniają się stonowanymi kolorami i stałym kształtem. Najbardziej luksusową tkaniną jest oczywiście jedwab, za to bawełna symbolizuje swobodę i luźny styl.
Japończycy nie wyrzucają znoszonych kimon… Wykorzystują je na inne sposoby m.in szyjąc jego dziecięcy odpowiednik, luźne spodnie noszone przez mężczyzn (haori) lub torebki. We współczesnej Japonii, oryginalne kimono jest de facto absolutnym luksusem.
Z uwagi na rodzaj, okoliczności i przeznaczenie (dla kobiet lub mężczyzn) kimona dzielą się na: idromujiI, tsukesage, edo komon, yukata, houmongi (ubiór wizytowy), irotomesode, kurotomesode i wreszcie furisode.
Przed nami – uroczyste otwarcie wystawy Kimono: Kyoto to Catwalk. Odbędzie się ono w sobotę, 29 lutego 2020, w Londynie. Tematem przewodnim będą wspomnienia geishy… czyli zapowiada się interesująco. Podpowiadam, iż mógłby to być idealny „tydzień we dwoje”: pośród sztuki, mody, celebrytów w inspirującej atmosferze relaksu.
Wystawa przedstawi kimono jako dynamiczną i ciągle rozwijającą się ikonę mody. Ukaże jego znaczenie na przestrzeni od 1660 roku, aż do chwili obecnej. Przybliży jego historę z perspektywy rzemiosła krawieckiego, estetyki i jego wpływu na relacje społeczne.
Kolumbijski projektant mody Haider Ackermann, w swoim pokazie na sezon Wiosna/Lato 2020, na front row zaprosił japońską projektantkę – Harumi Klossowska de Rola. Jest ona córką z drugiego małżenstwa, kontowersyjnego francuskiego artysty-malarza o polskim pochodzeniu Balthasara Klossowskiego de Rola. Dlaczego to zrobił? Otóż z pewnością dla ekstrawagancji. Niemniej jednak aby wyrazić swój wielki podziw i uznanie dla tej ponadczasowej i równie niezwykłej części garderoby.
Bezsprzecznie było i jest ono inspiracją dla wielu reżyserów, krawców i stylistów. Jest synonimem luksusu, awangardy ale i praktyczności. Znani celebryci ze świata muzyki, filmu oraz mody wielokrotnie pokazywali się publicznie (i nie tylko) w mniej lub bardziej kolorowych kimonach. Dla przykładu, podam tylko kilka nazwisk wielbicieli tego słynnego symbolu Kraju Kwitnącej Wiśni: Sean Connery, Lady Gaga, Benedict Cumberbatch, Marlene Dietrich, Cate Blanchett, Michael Jackson, David Bowie, Diana Vreeland…
A czy ty też posiadasz taką część ubioru w szafie? Czy twój życiowy partner/partnerka noszą kimono w wersji domowej czyli w formie szlafroka? Czy twoja koleżanka, siostra lub mama mają taką szeroką bluzkę w kształcie litery T? Jeśli nie, to proponuję i polecam kupić taki prezent z okazji zbliżających się świąt. Na pewno się przyda i spodoba.
Korespondencja: Anna Skowronek, tłumacz języka włoskiego, promotor kulturalno-językowy, kierownik Agencji Tłumaczeń Lionspeech di Marco Tedeschi S.r.l. w sekcji lokalnej – Arezzo, Siena, Città di Castello, doradca polsko-włoskich kontaktów handlowych, doradca projektowania mebli i aranżacji wnętrz, ekspert w organizowaniu oficjalnych uroczystości na terenie i z ramienia Diecezji Biskupiej – Arezzo, Cortona, Sansepolcro. Kontakt: [email protected]
