Marche: Sanktuarium w jaskiniowej ścianie

To niezwykłe miejsce znajduje sie w pobliżu Genga i najsłynniejszych jaskiń Frasassi, które można zwiedzić tego samego dnia. Sanktuarium umieszczone jest przy samym wejściu do jaskini Frasassi.

W rzeczywistości znajdują się tu dwa budynki religijne oraz dwie jaskinie równolegle położone . Zaraz od bramy wejściowej po prawej stronie widać średniowieczną pustelnię Santa Maria Infra Saxa, po lewej Sanktuarium Madonny di Frasassi.

Wejście na górę

Jaskinia znajduje się na wysokości 582 m n.p.m., a parking na 255 m. n.p.m. Mamy więc do pokonania 327 metrów w linii prostej, ale tak naprawdę trasa wynosi ok. 750 metrów. Wejście zaczyna się tuż od samej ulicy, na której można zaparkować. Na samym początku ujrzymy posąg papieża Leona XII, następnie 12 postojów drogi krzyżowej.

Droga jest nowa i gładka jednak dosyć stroma. Pierwsze 500 metrów jest najbardziej męczące, zwłaszcza w upał. Nie zapomnijmy więc o butelce wody. Wycieczka polecana jest również dla najmłodszych. Trud wejścia pod górę wynagrodzony zostanie chłodem jaskini oraz niesamowitym widokiem pustelni i sanktuarium wkomponowanych w skale ściany.

Można wejść w głąb jaskiń. Pierwsza jest dosyć głęboka i do obejrzenia jej potrzebna będzie latarka. Z wnętrza groty z pewnej perespektywy zobaczymy wykrój otworu jaskini w formie czaszki.

Ciemne zielonkawe ślady na skałach to nic innego jak guano nietoperzy, które chronią sie w głębi jaskiń. Można wejść tuż obok także do drugiej groty, ale jest ona dużo mniejsza. Na górze nie ma baru, ale znajduje się toaleta.

Ciekawostka

Największa żywa szopka na świecie znajduje się właśnie w tej grocie. Składa się z około 300 postaci przedstawiających tradycję, sztukę i rzemiosło, które charakteryzowały codzienne życie regionu. (https://presepedigenga.it/) Szopka narodziła się w 1981 roku z pomysłu jednego z mieszkańców Gengi i od tego czasu „Przyjaciele Szopki” organizują dwa przedstawienia rocznie. W ciągu ponad trzydziestu lat szopkę odwiedziło ponad 380 000 osób, a dochody z tego wydarzenia przeznaczane są na inicjatywy charytatywne.

W grocie poukładane są szeregi kamieni i wyznaczone równoległe ścieżki, które służa właśnie do wygodnego umieszczenia postaci.

Historia neoklasycznej świątynii Valadier (Tempio neoclassico del Valadier)

Świątynia znana jest także pod nazwą Sanktuarium Madonna di Frasassi (Sanuario Madonna di Frasassi). Wybudowana jest z kamienia i przykryta ołowianym dachem.

Powstała na zamówienie papieża Leona XII z Genga, według projektu słynnego architekta Giuseppe Valadiera.

Wnętrze świątyni

Budowa została ukończona w 1828 roku. Neoklasyczny budynek z wieloma okienkamiosadzony na planie ośmioboku z prostym i eleganckim wnętrzem częściowo wyrzeźbionym w skale. W środku znajduje się posąg Madonny na ołtarzu. Jest to kopia marmurowego posągu przedstawiającego Madonnę z Dzieciątkiem pochodzącą z warsztatu Antonio Canovy. Oryginał znajduje się w Muzeum Genga (,,Sztuka, historia i terytorium ,,(Il Museo di Genga „Arte, storia e territorio”).

Pustelnia Santa Maria Infra Saxa znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie sanktuarium. Została wybudowana między skałami i jest częściowo wykopana w ścianie jaskini. Pierwsze pisemne wzmianki o pustelni pochodzą z 1029 roku. W tekście wspomniany jest żeński klasztor, zamieszkanym przez Benedyktynki. Wewnątrz kościółka w latach 40.tych znajdowała się drewniana figura Madonny, która uległa zniszczeniu podczas pożaru. Statuę zastąpiono kopią Madonny tym razem z kamienia.

Korespondencja Aneta Malinowska, autorka stron 
Polacy z Bolonii i okolic i Aneta Malinowska – fotografie, pittura




Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *