Pani Eliza Segiet przesłała do Redakcji wiersz pt. Było tak samo. Zapraszamy do lektury.
Eliza Segiet
Było tak samo
Nie będzie już domu,
dymu z komina.
Nie będzie jutra.
Zmurszałe belki
nie wytrzymują naporu czasu.
W przechylonym domu
zgarbiona kobieta
– czeka.
Jest tak, jak było kiedyś,
tam za domem płynie rzeka.
Tylko teraz
dzieci nie mają czasu patrzeć na starość.
Czas zabrał młodość
– jak noc zabiera wieczór.
Nie ma już dymu w kominie,
nie ma komina,
a tam za domem
wciąż płynie rzeka.
Eliza Segiet – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, autorka siedmiu tomów wierszy, monodramu, farsy i minipowieści. Jej teksty można znaleźć w licznych antologiach, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz World Nations Writers Union. Laureatka Międzynarodowej Publikacji Roku (2017 r., 2018 r.) w Spillwords Press (USA) oraz Nagrody Literackiej Złota Róża im. Jarosława Zielińskiego (za tom Magnetyczni) w 2018 r. Dwukrotnie jej wiersze (2018 r., 2019 r.) zostały wybrane jako jedne ze 100 najlepszych wierszy roku w International Poetry Press Publications (Kanada). W The 2019 Poet’s Yearbook została nagrodzona prestiżową nagrodą Elite Writer’s Status Award jako jeden z najlepszych poetów 2019 r. Nominowana do Pushcart Prize 2019 oraz laureatka Naji Naaman Literary Prize 2020. Laureatka I miejsca ( kategoria – poezja zagraniczna ) – w konkursie Quando È la Vita ad Invitare za wiersz Być sobą (Włochy, 2019 r.). Wyróżnienie w konkursie Premio Internazionale Salvatore Quasimodo (Włochy, 2019 r.). Nagroda Specjalna we włoskim konkursie I POETI SONO MAESTRALI za wiersz Wycofany (Włochy, 2019 r.)
